O vinagre, só para ensaladas?

Meu irmán está a facer un experimento na casa: ''ovos saltaríns''. Explícovos: colledes un ovo, e nun vaso cheo de vinagre, o metedes. Deixades pasar dous días e o fin tedes unha pelota saltarina.
Esta anécdota co vinagre como protagonista fíxome reflexionar sobre o seu uso dende tempos ancestrais.
Pensabades que o vinagre se usaba só para aliñar ensañadas?
O vinagre xogou un papel moi importante na expansión do Imperio Romano. Utilazábano para conservar alimentos como por exemplo aceitunas e ostras según recollen Catón (libro ''De Agrícola'') e Apicio (libro ''De Re Coquinaria''). Tamén o utilizaban para facer bebidas refrescantes como a Posca, vinagre mezclado con auga que bebían as lexións romanas ou o oximel que se obtiña mezclando vinagre, auga e mel. Así que, xa vedes, o vinagre axudaba a recuperar as forzas nas súas longas viaxes polas numerosas vías que atravesaban o Imperio Romano.
Según Plinio o Vello, na súa obra ''Historia Natural'', o vinagre tiña propiedades curativas e o recomendaba para facer gárgaras, bañalos pes e aclarala visión.
Pero sen dúbida o uso máis importante do vinagre é o culinario xa que unha terceira parte das recetas da cociña romana contiña este ácedo líquido.
E para rematar, outra anécdota: os cristiáns sempre pensaron que os romanos humillaran a Cristo crucifixado ofrecéndolle unha esponxa empapada en vinagre; nada máis lonxe da realidade. Aquel lexionario só quería calmar a súa sede usando o mellor refresco que podía atopar.